Przejdź do zawartości

любіцель

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

любіцель (język białoruski)

[edytuj]
transliteracja:
lûbìcelʹ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) miłośnik, amator[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) аматар, ахвотнік
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. любоў ż, любасць ż, любата ż, любімец m, любімчык m
forma żeńska любіцельніца ż
czas. любіць ndk.
przym. любоўны, любы, любімы, любіцельскі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „amator” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 7.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=любіцель&oldid=7835484”