льнъ

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

льнъ (język staro-cerkiewno-słowiański)[edytuj]

transliteracja:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) len[1]
odmiana:
(1.1) lp M. льнъ, D. льна
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. льнѣнъ
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „льнъ” w: Slovník jazyka staroslověnského (Словарь старославянского языка), red. Josef Kurz, Zoe Hauptová, t. II, Československá Akademie Věd (Издательство Санкт-Петербургского университета), Praga (Sankt Petersburg) 1958–1997 (2006), ISBN 5-288-04041-9, s. 147.