львів'янин

львів'янин (język ukraiński)

transliteracja:

lʹvìv'ânin

wymowa:

львів'я́нин zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) lwowianin, lwowiak

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	львів'я́нин	львів'я́ни
dopełniacz	львів'я́нина	львів'я́н
celownik	львів'я́нинові, львів'я́нину	львів'я́нам
biernik	львів'я́нина	львів'я́н
narzędnik	львів'я́нином	львів'я́нами
miejscownik	на/у львів'я́нинові, львів'я́нині	на/у львів'я́нах
wołacz	львів'я́нине	львів'я́ни

przykłady:

(1.1) «Якщо́ ви не ба́чили льві́вських дахі́в — ви не ба́чили Льво́ва», — лю́блять говори́ти львів'я́ни. → „Jeśli nie widziałeś lwowskich dachów — nie widziałeś Lwowa” — mawiają lwowianie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) украї́нець

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Львів m

forma żeńska львів'янка ż

przym. львівський

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: