локаць

локаць (język białoruski)

transliteracja:

lokacʹ

wymowa:

​ łókać

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. łokieć

odmiana:

przykłady:

(1.1) Пажылая жанчына ўзяла свайго ўнука за локаць. → Staruszka złapała za łokieć swojego wnuka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

пачуццё локця → uczucie przyjaźni, wzajemnej pomocy

etymologia:

prasł. olkъtь

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks: Białoruski - Części ciała

źródła: