кідаць

кідаць (język białoruski)

transliteracja:

kìdacʹ

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. кінуць)

(1.1) rzucać, miotać

czasownik zwrotny niedokonany кіда́цца

(2.1) rzucać się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.1) кідацца снежкамі → rzucać się śnieżkami

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. кіданне n, кідальнік m, кідальніца ż

czas. кінуць dk.

przym. кідальны

związki frazeologiczne:

кідаць грошы на вецер • кідаць каменьчыкі ў агарод • кідаць словы на вецер

etymologia:

uwagi:

źródła: