кюмюш

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

кюмюш (język karaimski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) srebro[1]
(1.2) srebrna moneta, srebrnik[1]

przymiotnik

(2.1) srebrny[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) гумуш, кимис, кӱмиш, кӱмӱш
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
тири кюмюшrtęć
etymologia:
praturk. *kümiš, dalsza etymologia niepewna, por. tur. gümüş[2]
uwagi:
wyraz występuje w dialekcie trockim[1]
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Słownik karaimsko-rosyjsko-polski, red. N. A. Baskakow, S. M. Szapszał, A. Zajączkowski, Russkij Jazyk, Moskwa 1974.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „gümüş” w: Marek Stachowski, Kurzgefaßtes etymologisches Wörterbuch der türkischen Sprache, Księgarnia Akademicka, Kraków 2019, ISBN 978-83-8138-158-1, s. 163.