коровник

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

коровник (język rosyjski)[edytuj]

transliteracja:
korovnik
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) roln. obora
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. корова ż, коровяк m, коровка ż
przym. коровий
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

коровник (język ukraiński)[edytuj]

коровник (1.1)
коровник (1.1)
transliteracja:
korovnik
wymowa:
zobacz zasady wymowy ukraińskiej
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gw. bot. Geum urbanum L.[1][2], kuklik pospolity
(1.2) gw. bot. Archangelica officinalis Hoffm.[3][4], dzięgiel litwor, arcydzięgiel litwor
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) гравіла́т міськи́й, gw. гребінник, гвоздичний корінь, гвоздик, дутник, підлісник, вивішник
(1.2) дя́гель ліка́рський, gw. ангелик, ангеліка, бодранка, бугила, бурулька, бучераш, бучереш, бучериш, веретень, вонючка, дятель, дягель, дяглиця, дягільник, дудка, дудник лікарський, дятлиця, діятель, енгелик, купотина, купир, лугові дудки, перенка, путча, пушка, рева, чотирегранник, яглиця, ягелик
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) росли́на
(1.2) росли́на
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Geum urbanum” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Hasło „Гравілат міський” w: Світлана Михайлівна Марчишин, Наталя Олегівна Сушко, Лікарські рослини Тернопільщини, Wydawnictwo «Навчальна книга — Богдан», Tarnopol 2007, ISBN 966-692-792-6, s. 108. W źródle określane jako „народна назва”.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Archangelica officinalis” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  4. Hasło „дягель лікарський” w: Михайло Олексійович Гарбарець, Наталія Михайлівна Гарбарець, Словник наукових і народних назв лікарських рослин України, Wydawnictwo «Навчальна книга — Богдан», Tarnopol 2012, ISBN 978-966-10-2359-7, s. 29. W źródle określane jako „народна назва”.