корен

корен (język bułgarski)

корен (1.1)

transliteracja:

koren

wymowa:

IPA: /ˈkɔrɛn/

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. korzeń

(1.2) mat. pierwiastek (liczby)

(1.3) jęz. rdzeń (słowa)

odmiana:

(1.1-3)

 

forma	lp	lm
nieokreślona	корен	корени
skrócona	корена	корените
określona	коренът	корените

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. коренище n

przym. коренов

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *korenь

uwagi:

źródła:

корен (język macedoński)

transliteracja:

koren

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. korzeń

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

корен (język serbski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

koren

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. korzeń

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: