калоць

калоць (język białoruski)

transliteracja:

kalocʹ

wymowa:

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) kłuć

(1.2) bóść, żgać

(1.3) bić, zabijać (zwierzę)

(1.4) łupać

odmiana:

(1.1) ter. lp калю, колеш, коле; lm колем, колеце, колюць; przesz. калоў, калола, калолі; rozk. калі, каліце

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) калоць штыком → kłuć bagnetem

(1.2) калоць рагамі → bóść rogami

(1.3) калоць свіней → bić świnie

synonimy:

(1.2) басьці, джгаць

(1.4) рассякаць

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. калоцца

przym. колаты

rzecz. колюшка ż

związki frazeologiczne:

калоць вочы • праўда вочы коле

etymologia:

uwagi:

źródła: