казачка

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

казачка (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
kazačka
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bajeczka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. казка ż, казачнік m, казачніца ż, казачнасць ż
przym. казачны
przysł. казачна
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „bajeczka” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 18.

казачка (język bułgarski)[edytuj]

transliteracja:
kazačka
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. Kozaczka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. казачок m
forma męska казак m
przym. казашки
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: