йән

йән (język baszkirski)

transliteracja:

yän

wymowa:

IPA: [jæn]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dusza

(1.2) przen. człowiek, osoba

(1.3) grzecz. zwrot do bliskiego, drogiego człowieka

odmiana:

(1.3)

przypadek	liczba pojedyncza		liczba mnoga
mianownik	йән		йәндәр
possessivus	йәндең		йәндәрҙең
celownik	йәнгә		йәндәргә
biernik	йәнде		йәндәрҙе
miejscownik	йәндә		йәндәрҙә
ablatyw	йәндән		йәндәрҙән
przynależność
osoba	liczba pojedyncza		liczba mnoga
1. lp	(mój)	йәнем	(moje/moi)	йәндәрем
1. lm	(nasz)	йәнебеҙ	(nasze/nasi)	йәндәребеҙ
2. lp	(twój)	йәнең	(twoje/twoi)	йәндәрең
2. lm/lp grzecz.	(wasz/Pana/Pani/Państwa)	йәнегеҙ	(wasze/wasi/Pana/Pani/Państwa)	йәндәрегеҙ
3. lp/lm	(jego/jej/ich)	йәне	(jego/jej/ich)	йәндәре

przykłady:

(1.1) Бала саҡта уҡ ат ене ҡағылған Йәнтимер өсөн бындай әңгәмә йән рәхәте ине. → Dla Jantimira, który już w dzieciństwie zachwycał się końmi, ta rozmowa była bardzo przyjemna (dosł. była radością duszy).

(1.2) Йән бармы ошо һүҙгә ҡолаҡ һалыр? → Czy jest ktoś, kto (dosł. człowiek, który) się tych słów posłucha?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ҡот

(1.2) кеше

antonimy:

(1.1) тән

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. йәнлек, Йәнтимер

przym. йәнле, йәнһеҙ

związki frazeologiczne:

йән аҙығы • йән ғазабы

etymologia:

pers. جان

uwagi:

(1.3) Występuje przeważnie w formach dzierżawcych 1. os. lp / lm

źródła: