жарт

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

жарт (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
žart
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żart[1]
(1.2) dowcip[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) трапны жартcelny żart
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) апавяданне
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. жартаўлівасць ż, жартаўнік m, жартаўніца ż
czas. жартаваць ndk.
przym. жартаўлівы
przysł. жартаўліва, жартам
związki frazeologiczne:
без жартаўдрэнныя жартыжарты жартаміжарты на бок / жарты у бокне да жартаўне жартыне на жарт / не на жартыстроіць жарты
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „жарт” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 113.

жарт (język karpatorusiński)[edytuj]

transliteracja:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żart[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. жартовати
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Русиньскый словничок.

жарт (język ukraiński)[edytuj]

transliteracja:
žart
wymowa:
IPA/ʒɑrt/ ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żart
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) відбу́тися жа́ртомzbyć żartem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. жартівливість ż, жартливість ż, жартування n, жартівник m, жартівниця ż, жартун m, жартунка ż
zdrobn. жартик m
czas. жартувати ndk., жартуватися ndk.
przym. жартівний, жартівливий, жартливий
przysł. жартом, жартома, жартівливо, жартливо
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: