емле
емле (język kazachski)[edytuj]
- transliteracja:
- emle
- wymowa:
- IPA: [jemˈle]
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) jęz. ortografia[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik емле емлелер possessivus емленің емлелердің celownik емлеге емлелерге biernik емлені емлелерді miejscownik емледе емлелерде ablatyw емледен емлелерден narzędnik емлемен емлелермен przynależność osoba liczba pojedyncza liczba mnoga 1. lp mój емлем moje/moi емлелерім 1. lm nasz емлеміз nasze/nasi емлелеріміз 2. lp/lm twój/wasz емлең twoje/wasze/twoi/wasi емлелерің 2. lp/lm grzecz. pana/pani/państwa емлеңіз pana/pani/państwa емлелеріңіз 3. lp/lm jego/jej/ich емлесі jego/jej/ich емлелері
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Kazachski - Słownictwo gramatyczne
- źródła:
- ↑ Б. Исмагулова, Э. Ережепова, Г. Абдижапбарова, Казахско-русский, русско-казахский словарь для школьников и студентов, Аруна, Алматы 2002, ISBN 9965-625-28-6, s. 69.
- ↑ Hasło „емле” w: Sozdik. Казахско-русский словарь.