дядько
дядько (język ukraiński)[edytuj]
- transliteracja:
- dâdʹko
- wymowa:
- дя́дько zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1) [1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik дя́дько дядьки́ dopełniacz дя́дька дядькі́в celownik дя́дькові, дя́дьку дядька́м biernik дя́дька дядькі́в narzędnik дя́дьком дядька́ми miejscownik на/у дя́дькові, дя́дьку на/у дядька́х wołacz дя́дьку дядьки́
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. дядя m, дядьо m, дядюшка m, дядечко m, дядина ż, дядинка ż, дядик m
- przym. дядин, дядьків, дядьківський, дядинин
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „дя́дько” w: Словники України online.