дурацкий

дурацкий (język rosyjski)

transliteracja:

durackij

wymowa:

wymowa

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) durny, idiotyczny, błazeński

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	m żw	m nżw	ż	n	żw	nżw
mianownik	дура́цкий		дура́цкая	дура́цкое	дура́цкие
dopełniacz	дура́цкого		дура́цкой	дура́цкого	дура́цких
celownik	дура́цкому		дура́цкой	дура́цкому	дура́цким
biernik	дура́цкого	дура́цкий	дура́цкую	дура́цкий	дура́цких	дура́цкие
narzędnik	дура́цким		дура́цкой (дура́цкою)	дура́цким	дура́цкими
miejscownik	дура́цком		дура́цкой	дура́цком	дура́цких

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) дебильный, дебиловатый, безмозглый, идиотичный, идиотский, бессмысленный, глупый, кретинский, недоумочный, нелепый, неумный, тупой

antonimy:

(1.1) мудрый, умный

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. дурак m, дурень m, дурачина m, дурачище m, дурачок m, дура ż, дуралей m, дурость ż, дурачество n

czas. дурить, дурачить, дурачиться, сдуреть

przym. дурашливый, дурной, дурий

przysł. по-дурацки, дурашливо, дурно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: