дзівацтва

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

дзівацтва (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
dzìvactva
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dziwactwo[1], cudactwo[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. дзівак m, дзівачка ż, дзівачнасць ż, дзівакаватасць ż, дзівачлівасць ż
czas. здзівіцца, дзівачыць ndk., дзівіць ndk., дзівіцца ndk., дзівавацца ndk.
przym. дзівацкі, дзівакаваты, дзівачлівы, дзіўны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „dziwactwo” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 135.
  2. ↑ Hasło „cudactwo” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 71.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=дзівацтва&oldid=8116342”