Przejdź do zawartości

грубый

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

грубый (język rosyjski)

[edytuj]
transliteracja:
grubyj
wymowa:
IPA[ˈɡrubɨɪ̯], ?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: гру́•бый
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) szorstki, prosty, chropowaty
(1.2) o człowieku: nieokrzesany, ordynarny, gburowaty, grubiański
(1.3) o pomyłce, błędzie itp.: poważny, niedopuszczalny
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) гру́бая пове́рхность / ткань
(1.2) гру́бые нра́вы • гру́бое поведе́ние
(1.3) гру́бая оши́бка
synonimy:
(1.1) шерша́вый, коря́вый, просто́й
(1.2) некульту́рный, неве́жливый, жесто́кий, неотёсанный, невоспи́танный
(1.3) вопию́щий
antonimy:
(1.1) культу́рный, то́нкий, изя́щный, делика́тный, ве́жливый, ла́сковый
(1.2) отде́ланный, изощрённый, сло́жный
(1.3) незначи́тельный
hiperonimy:
(1.2) плохо́й
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. грубия́н m, грубия́нка ż, гру́бость ż, загрубелост ż, огрубе́лость ż, огрубе́ние n, огрубле́ние n
czas. грубе́ть ndk., грубия́нить ndk., груби́ть ndk., загрубе́ть dk., нагруби́ть dk., нагрубия́нить dk., огрубева́ть ndk., огрубе́ть dk., огруби́ть dk., огрубля́ть ndk., погрубе́ть dk., погруби́ть dk., сгруби́ть dk.
przym. грубе́йший, грубова́тый, грубозерни́стый, грубосуко́нный, грубошёрстный, загрубе́лый, огрубе́вший, огрубе́лый, погрубе́лый
przysł. гру́бо
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *grubъ / prasł. *grǫbъ (z obocznością samogłosek u / ǫ w rdzeniu)[1]
por. scs. грѫбъ, ukr. грубий, st.pol. gręby, pol. gruby, czes. hrubý, słc. hrubý, głuż. hruby[2]
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „gruby” w: Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
  2. Hasło „грубый” w: Vasmer's Etymological Dictionary.