выклічнік

выклічнік (język białoruski)

transliteracja:

vyklìčnìk

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. wykrzyknik (część mowy)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	выклі́чнік	выклі́чнікі
dopełniacz	выклі́чніка	выклі́чнікаў
celownik	выклі́чніку	выклі́чнікам
biernik	выклі́чнік	выклі́чнікі
narzędnik	выклі́чнікам	выклі́чнікамі
miejscownik	выклі́чніку	выклі́чніках

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) часціна мовы

hiponimy:

(1.1) ах, гэй, ой, ох, ура

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. выклік m, выкліканне n

czas. выклікаць ndk., выклікнуць dk.

przym. выклічнікавы

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: