вучыць
вучыць (język białoruski)
[edytuj]- transliteracja:
- vučycʹ
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik niedokonany
czasownik zwrotny niedokonany вучыцца
- odmiana:
- (2.1) lp 1 вучуся, 2 вучышся, 3 вучыцца; lm 1 вучымся, 2 вучыцеся, 3 вучацца; вучыўся, вучылася, вучыліся; rozk. вучыся!
- przykłady:
- (2.1) Калісцьі я вучыўся балгарскай мове. → Kiedyś uczyłem się języka bułgarskiego.
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) вучыцца матэматыцы / фізіцы / гісторыі… → uczyć się matematyki / fizyki / historii… • вучыцца пісаць / чытаць → uczyć się pisać / czytać • вучыцца ад старэйшых → uczyć się od starszych
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. вучоба ż, вучылішча n, вучоны m, вучань m, вучаніца ż, вучэнне n
- przym. вучнёўскі, вучэбны, вучоны
- związki frazeologiczne:
- бяда розуму вучыць
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „вучыць” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 68.
- ↑ Hasło „вучыцца” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 68.