вучыць

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

вучыць (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
vučycʹ
wymowa:
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) uczyć, nauczać[1]

czasownik zwrotny niedokonany вучыцца

(2.1) uczyć się[2]
odmiana:
(2.1) lp 1 вучуся, 2 вучышся, 3 вучыцца; lm 1 вучымся, 2 вучыцеся, 3 вучацца; вучыўся, вучылася, вучыліся; rozk. вучыся!
przykłady:
(2.1) Калісцьі я вучыўся балгарскай мове. → Kiedyś uczyłem się języka bułgarskiego.
składnia:
kolokacje:
(2.1) вучыцца матэматыцы / фізіцы / гісторыі… → uczyć się matematyki / fizyki / historii… • вучыцца пісаць / чытаць → uczyć się pisać / czytać • вучыцца ад старэйшых → uczyć się od starszych
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. вучоба ż, вучылішча n, вучоны m, вучань m, вучаніца ż, вучэнне n
przym. вучнёўскі, вучэбны, вучоны
związki frazeologiczne:
бяда розуму вучыць
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „вучыць” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 68.
  2. ↑ Hasło „вучыцца” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 68.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=вучыць&oldid=7773973”