ворон

ворон (język rosyjski)

ворон (1.1)

transliteracja:

voron

wymowa:

[ˈvorən]; ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. kruk

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	во́рон	во́роны
dopełniacz	во́рона	во́ронов
celownik	во́рону	во́ронам
biernik	во́рона	во́ронов
narzędnik	во́роном	во́ронами
miejscownik	во́роне	во́ронах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. воронец m

związki frazeologiczne:

ворон ворону глаз не выклюет → kruk krukowi oka nie wykole

etymologia:

uwagi:

(1.1) nie mylić z: ворона

(1.1) zobacz też: Indeks:Rosyjski - Ptaki

źródła:

ворон (język ukraiński)

ворон (1.1)

transliteracja:

voron

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornit. Corvus corax, kruk

(1.2) zabawa polegająca na udawaniu łapania kurczątek przez kruka

(1.3) archit. rodzaj podpory w dawnym budownictwie rosyjskim

przymiotnik

(2.1) książk. rzad. kruczy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) крук, воронець, крумкач

(2.1) вороний

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. вороння n, вороняччя n, воронь ż, вороня n, воронятко n, вороненя n, вороненятко n, воронець m, воронько m

przym. воронів, воронячий, вороний, вороненький

związki frazeologiczne:

ворон ворону ока не виклює

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Ukraiński - Ptaki

źródła: