визволяти
визволяти (język ukraiński)[edytuj]
- transliteracja:
- vizvolâti
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. визволити)
- odmiana:
- (1.1) [2]
bezokolicznik визволя́ти liczba pojedyncza liczba mnoga tryb rozkazujący 1 os. визволя́ймо 2 os. визволя́й визволя́йте czas przyszły 1 os. визволя́тиму визволя́тимемо, визволя́тимем 2 os. визволя́тимеш визволя́тимете 3 os. визволя́тиме визволя́тимуть czas teraźniejszy 1 os. визволя́ю визволя́ємо, визволя́єм 2 os. визволя́єш визволя́єте 3 os. визволя́є визволя́ють imiesłów
przymiotnikowy
czynnyimiesłów
przysłówkowy
współczesnyвизволя́ючи czas przeszły m визволя́в визволя́ли ż визволя́ла n визволя́ло imiesłów
przymiotnikowy
przeszłyimiesłów
przymiotnikowy
biernyforma
bezosobowaimiesłów
przysłówkowy
uprzedniвизволя́вши
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. визволяння n, визволення n, визволитель m, визволителька ż, визвольник m, визвольниця ż
- czas. визволятися ndk., визволити dk., визволитися dk.
- przym. визвольний, визвольницький
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „визволя́ти” w: Словник польсько-український українсько-польський, Видавництво Глорія, Kijów 2015, ISBN 978-617-536-161-0, s. 613.
- ↑ Hasło „визволя́ти” w: Словники України online.