весна

весна (język rosyjski)

весна (1.1)

transliteracja:

vesna

wymowa:

[vʲi^eˈsna] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wiosna

odmiana:

(1.1) lp весн|а́, ~ы́, ~е́, ~у́, ~о́й / ~о́ю, о ~е́; lm вёсн|ы, вёсен, ~ам, ~ы, ~ами, о ~ах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) осень

hiperonimy:

(1.1) время года

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. весенник m, веснянка m

zdrobn. веснушка ż

przym. весенний, вешний

przysł. по-весеннему

związki frazeologiczne:

одна ласточка весны не делает → jedna jaskółka wiosny nie czyni

etymologia:

uwagi:

• zobacz też: лето • осень • зима
• zobacz też: Indeks:Rosyjski - Kalendarz i czas

źródła:

весна (język ukraiński)

весна́ (1.1)

transliteracja:

vesna

wymowa:

весна́ zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wiosna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	весна́	ве́сни
dopełniacz	весни́	ве́сен
celownik	весні́	ве́снам
biernik	весну́	ве́сни
narzędnik	весно́ю	ве́снами
miejscownik	на/у весні́	на/у ве́снах
wołacz	ве́сно	ве́сни

przykłady:

(1.1) Весна настає, коли починається березень. → Wiosna nadchodzi, kiedy rozpoczyna się marzec.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. веснонька ż, весняник m, веснянка ż, весняночка ż, веснівка ż, веснування n

czas. веснувати ndk., весніти ndk., веснітися ndk.

przym. весняний

przysł. весняно, весною, навесні

związki frazeologiczne:

одна ластівка не робить весни → jedna jaskółka wiosny nie czyni • лютий лютує, бо весну чує • лютий лютує, та весні дорогу готує • весна ледачого не любить • хто спить весною - плаче зимою • весна на квіти рясна, а хліба в осені позичає

etymologia:

uwagi:

• zobacz też: весна • літо • осінь • зима
• zobacz też: Indeks:Ukraiński - Kalendarz i czas

źródła: