в'язниця

в'язниця (język ukraiński)

в'язниця (1.1)

transliteracja:

v'âznicâ

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) więzienie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. в'язання n, в'язь ż, в'язка ż, в'язочка ż, в'язанка ż, в'язкість ż, в'язальник m, в'язальниця ż, в'язнення n, в'язень m, в'язила lm, в'язи lm

czas. в'язати ndk., в'язатися ndk., в'язнути ndk., в'язнити dk.

przym. в'язальний, в'яжучий, в'язкий, в'язучий, в'язкуватий, в'язнів, в'язнівський, в'язничний, в'язний, в'язистий

przysł. в'язко

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: