в'язень

в'язень (język ukraiński)

в'я́зень (1.1)

transliteracja:

v'âzenʹ

wymowa:

IPA: [ʋjˈɑzenʲ] в'я́зень zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) więzień

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	в'я́зень	в'я́зні
dopełniacz	в'я́зня	в'я́знів
celownik	в'я́зневі, в'я́зню	в'я́зням
biernik	в'я́зня	в'я́знів
narzędnik	в'я́знем	в'я́знями
miejscownik	на/у в'я́зневі, в'я́зні, в'я́зню	на/у в'я́знях
wołacz	в'я́зню	в'я́зні

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. в'язання n, в'язь ż, в'язка ż, в'язочка ż, в'язанка ż, в'язкість ż, в'язальник m, в'язальниця ż, в'язнення n, в'язниця ż, в'язила lm, в'язи lm

czas. в'язати ndk., в'язатися ndk., в'язнути ndk., в'язнити dk.

przym. в'язальний, в'яжучий, в'язкий, в'язучий, в'язкуватий, в'язнів, в'язнівський, в'язничний, в'язний, в'язистий

przysł. в'язко

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: