Przejdź do zawartości

бій

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
transliteracja:
bìj
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bój, walka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. биття n, битва ż, бійка ż, бійниця ż, бійня ż, бительня ż, бительниця ż, биток m, боєць m
czas. бити ndk., битися ndk.
przym. битий, битливий
związki frazeologiczne:
молодий кінь до бою, а старий до гною
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Wojsko w: Iryna Kononenko, Irena Mytnik, Elżbieta Wasiak, Słownik tematyczny polsko-ukraiński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16149-1, s. 277, 281.