бідачка

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

бідачка (język ukraiński)[edytuj]

transliteracja:
bìdačka
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. rzad. biedaczka (biedna)
(1.2) pot. rzad. biedaczka (nieszczęśliwa)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) біднячка
(1.2) бідняга, pot. бідолаха
antonimy:
(1.1) багачка
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. біда ż, бідність ż, біднота ż, бідота ż, бідняцтво n, бідацтво n, бідарство n, бідняк m, біднячка ż, бідар m, бідарка ż, бідаха m ż, бідага m ż, бідняка m ż, бідняга m ż, бідняжка m ż, бідняжечка m ż, бідачисько m n, біднятко n, бідняточко n, бідніння n, бідування n, бідкання n, бідкування n
forma męska бідак m
czas. бідніти ndk., біднішати ndk., бідувати ndk., бідити ndk., бідкатися ndk., бідкувати ndk., бідкуватися ndk.
przym. бідний, бідненький, біднесенький, біднуватий, бідняцький, бідацький, бідарський
przysł. бідно, бідненько, біднувато
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: