бурун

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

бурун (język karaczajsko-bałkarski)[edytuj]

бурун (1.1)
transliteracja:
burun
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) nos[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Э. Р. Тенишев, Х. И. Суюнчев (red.): Карачай-малкъар-орус сёзлюк/Карачаево-балкарско-русский словарь. Москва: Русский язык, 1989, s. 169, ISBN 5–200–00325–3.

бурун (język karaimski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) nos[1]
(1.2) u zwierząt dziób, ryjek, ryj, pysk[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rzad. борун
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
wyraz występuje we wszystkich trzech dialektach (trockim, halickim i krymskim)[1]
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Słownik karaimsko-rosyjsko-polski, red. N. A. Baskakow, S. M. Szapszał, A. Zajączkowski, Russkij Jazyk, Moskwa 1974.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=бурун&oldid=7632508”