брукувати

брукувати (język ukraiński)

transliteracja:

brukuvati

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) brukować

odmiana:

(1.1)

 

bezokolicznik			брукува́ти
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			бруку́ймо
	2 os.	бруку́й		бруку́йте
	czas przyszły
	1 os.	брукува́тиму		брукува́тимемо, брукува́тимем
	2 os.	брукува́тимеш		брукува́тимете
	3 os.	брукува́тиме		брукува́тимуть
	czas teraźniejszy
	1 os.	бруку́ю		бруку́ємо, бруку́єм
	2 os.	бруку́єш		бруку́єте
	3 os.	бруку́є		бруку́ють
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		бруку́ючи
	czas przeszły
	m	брукува́в		брукува́ли
	ż	брукува́ла
	n	брукува́ло
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny		бруко́ваний
	forma bezosobowa		бруко́вано
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		брукува́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. брук m, бруківка ż, бруковиця ż, брукування n

przym. брукований

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: