благословлѥнъ

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

благословлѥнъ (język staro-cerkiewno-słowiański)[edytuj]

transliteracja:
blogoslovljenǔ
wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów od: благословіти

przymiotnik

(2.1) błogosławiony[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Czesław Bartula, Podstawowe wiadomości z gramatyki staro-cerkiewno-słowiańskiej na tle porównawczym, PWN, Warszawa 2004, ISBN 83-01-14280-4.