бичувати

бичувати (język ukraiński)

transliteracja:

bičuvati

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) rzad. biczować

odmiana:

(1.1)

 

bezokolicznik			бичува́ти
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			бичу́ймо
	2 os.	бичу́й		бичу́йте
	czas przyszły
	1 os.	бичува́тиму		бичува́тимемо, бичува́тимем
	2 os.	бичува́тимеш		бичува́тимете
	3 os.	бичува́тиме		бичува́тимуть
	czas teraźniejszy
	1 os.	бичу́ю		бичу́ємо, бичу́єм
	2 os.	бичу́єш		бичу́єте
	3 os.	бичу́є		бичу́ють
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		бичу́ючи
	czas przeszły
	m	бичува́в		бичува́ли
	ż	бичува́ла
	n	бичува́ло
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny
	forma bezosobowa
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		бичува́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. бич m, бичисько n, бичування n

czas. бичуватися ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: