бесконечный

бесконечный (język rosyjski)

transliteracja:

beskonečnyj

wymowa:

IPA: [bʲɪskɐˈnʲet͡ɕnɨɪ̯], ^ⓘ

podział przy przenoszeniu wyrazu: бес•ко•не́ч•ный

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) bezkresny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	m żw	m nżw	ż	n	żw	nżw
mianownik	бесконе́чный		бесконе́чная	бесконе́чное	бесконе́чные
dopełniacz	бесконе́чного		бесконе́чной	бесконе́чного	бесконе́чных
celownik	бесконе́чному		бесконе́чной	бесконе́чному	бесконе́чным
biernik	бесконе́чного	бесконе́чный	бесконе́чную	бесконе́чное	бесконе́чных	бесконе́чные
narzędnik	бесконе́чным		бесконе́чной (бесконе́чною)	бесконе́чным	бесконе́чными
miejscownik	бесконе́чном		бесконе́чной	бесконе́чном	бесконе́чных
krótka forma	бесконе́чен		бесконе́чна	бесконе́чно	бесконе́чны
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. бесконе́чно

rzecz. бесконечность ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros. бес- + конец < prasł. *konьcь

uwagi:

źródła: