бабця

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

бабця (język ukraiński)[edytuj]

transliteracja:
babcâ
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) reg. babcia (matka ojca lub matki)
(1.2) reg. babcia, staruszka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) бабуня
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. баба ż, бабка ż, бабуся ż, бабусенька ż, бабусечка ż, бабуня ż, бабонька ż, бабисько n, бабище ż n, бабня ż, бабство n, бабування n, бабизна ż, бабинець m, бабій m, бабич m
czas. бабувати ndk.
przym. бабин, баб'ячий, бабусин, бабський, бабкуватий
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: