бабуся

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

бабуся (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
babusâ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pieszcz. babusia[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) бабулька
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. баба ż, бабішча ż, бабка ż, бабуля ż, бабулька ż, бабінец m
przym. бабулін, бабульчын, бабскі, бабін
przysł. па-бабску
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasła babusia w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 17.

бабуся (język rosyjski)[edytuj]

transliteracja:
babusâ
wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pieszcz. babusia, babunia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

бабуся (język ukraiński)[edytuj]

transliteracja:
babusâ
wymowa:
?/i zobacz zasady wymowy ukraińskiej
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pieszcz. babcia, babusia (matka ojca lub matki)
(1.2) pieszcz. babcia, staruszka
odmiana:
(1.1-2) lp бабу́с|я, D. ~і, N. ~ею; lm бабу́с|і; deklinacja I, wzór 2
przykłady:
(1.1) Моя бабуся вже стара, їй вісімдесят років.Moja babcia jest już stara, ma osiemdziesiąt lat.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) баба; reg. бабця; pieszcz. бабуня, бабусенька, бабусечка
(1.2) баба; reg. бабця; pieszcz. бабка, бабуня, бабусенька, бабусечка; pogard. бабисько, бабище
antonimy:
(1.1) дідусь
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. баба ż, бабка ż, бабусенька ż, бабусечка ż, бабуня ż, бабонька ż, бабисько n, бабище ż n, бабця ż, бабня ż, бабство n, бабування n, бабизна ż, бабинець m, бабій m, бабич m
czas. бабувати ndk.
przym. бабин, баб'ячий, бабусин, бабський, бабкуватий
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. ба́ба
uwagi:
źródła: