бабуня

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

бабуня (język ukraiński)[edytuj]

transliteracja:
babunâ
wymowa:
бабу́ня?/i zobacz zasady wymowy ukraińskiej
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pieszcz. babcia, babunia (matka ojca lub matki)[1]
(1.2) pieszcz. babcia, staruszka[1]
odmiana:
(1.1-2) [2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) баба; reg. бабця; pieszcz. бабуся
(1.2) баба; reg. бабця; pieszcz. бабка, бабуся; pogard. бабисько, бабище
antonimy:
(1.1) дідусь
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. баба ż, бабка ż, бабуся ż, бабусенька ż, бабусечка ż, бабонька ż, бабисько n, бабище ż n, бабця ż, бабня ż, бабство n, бабування n, бабизна ż, бабинець m, бабій m, бабич m
czas. бабувати ndk.
przym. бабин, баб'ячий, бабусин, бабський, бабкуватий
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. ба́ба
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „бабуня” w: Словник UA - портал української мови та культури.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „бабу́ня” w: Словники України online.