асигнувати

асигнувати (język ukraiński)

transliteracja:

asignuvati

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dwuaspektowy

(1.1) asygnować, wyasygnować

odmiana:

(1.1)

 

bezokolicznik			асигнува́ти
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			асигну́ймо
	2 os.	асигну́й		асигну́йте
	czas przyszły
	1 os.	асигнува́тиму		асигнува́тимемо, асигнува́тимем
	2 os.	асигнува́тимеш		асигнува́тимете
	3 os.	асигнува́тиме		асигнува́тимуть
	czas teraźniejszy (przyszły)
	1 os.	асигну́ю		асигну́ємо, асигну́єм
	2 os.	асигну́єш		асигну́єте
	3 os.	асигну́є		асигну́ють
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		асигну́ючи
	czas przeszły
	m	асигнува́в		асигнува́ли
	ż	асигнува́ла
	n	асигнува́ло
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny		асигно́ваний
	forma bezosobowa		асигно́вано
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		асигнува́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. асигнація ż, асигновка ż, асигнування n

czas. асигнуватися

przym. асигнаційний

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: