Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
- transliteracja:
- abucʹ
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany
- (1.1) obuć[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) абуць + B. (каго, што?)[1]
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. абутак m, абутнік m, абутніца ż
- przym. абутковы, абутніцкі, абуты
- związki frazeologiczne:
- абуць у лапці
- etymologia:
- prasł. *obuti → nałożyć obuwie, odzież
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „абуць” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.