абуць

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

абуць (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
abucʹ
wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) obuć[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
(1.1) абуць + B. (каго, што?)[1]
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. абутак m, абутнік m, абутніца ż
przym. абутковы, абутніцкі, абуты
związki frazeologiczne:
абуць у лапці
etymologia:
prasł. *obutinałożyć obuwie, odzież
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „абуць” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.