Люблін

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Люблін (język białoruski)[edytuj]

Люблін (1.1)
transliteracja:
Lûblìn
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) geogr. Lublin
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. люблінскі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Люблін (język ukraiński)[edytuj]

Люблін (1.1)
transliteracja:
Lûblìn
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) geogr. Lublin[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) бу́ти у Лю́бліні być w Lublinie жи́ти у Лю́бліні żyć w Lublinie працюва́ти у Лю́бліні pracować w Lublinie народи́тися у Лю́бліні urodzić się w Lublinie поме́рти у Лю́бліні umrzeć w Lublinie осели́тися у Лю́бліні osiedlić się w Lublinie ї́хати до Лю́бліна jechać do Lublina переї́зд до Лю́бліна przeprowadzka do Lublina приї́хати з Лю́бліна przyjechać z Lublina бу́ти ро́дом з Лю́бліна pochodzić z Lublina бу́ти жи́телем Лю́бліна być mieszkańcem Lublina ста́ти жи́телькою Лю́бліна stać się mieszkanką Lublina доро́га у Лю́бліні droga w Lublinie ву́лиця у Лю́бліні ulica w Lublinie пло́ща у Лю́бліні plac w Lublinie кварти́ра у Лю́бліні mieszkanie w Lublinie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. лю́блінський
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „Лю́блін” w: Словник польсько-український українсько-польський, Видавництво Глорія, Kijów 2015, ISBN 978-617-536-161-0, s. 798.