ύψος

ύψος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈi.psos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) mat. wysokość

(1.2) wzrost

(1.3) poziom, stopień

(1.4) przen. szczyt, wierzchołek

(1.5) pułap

(1.6) muz. wysokość (dźwięku)

odmiana:

(1) N46

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ύψος (του) τριγώνου → wysokość trójkąta

synonimy:

(1.1) ψήλος

(1.2) ανάστημα, μπόι

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ύψη n lm, υψικάμινος ż, υψομετρία ż, υψόμετρο n, υψοφοβία ż, ύψωμα n, ύψωση ż

czas. υψώνω

przym. ύψιστος, υψομετρικός

związki frazeologiczne:

άλμα εις ύψος → skok wzwyż

ή του ύψους ή του βάθους → na dwoje babka wróżyła

πετώ στα ύψη → radość rozpiera pierś, skakać z radości

στέκομαι στο ύψος των περιστάσεων → stanąć na wysokości zadania

etymologia:

gr. ὕψος

uwagi:

źródła: