φτώχεια

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

φτώχεια (język nowogrecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈfto.ça]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bieda, nędza, niedostatek
(1.2) przen. ubóstwo, mierność, nikłość, ograniczoność
odmiana:
(1) F25a
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) απόλυτη φτώχειαskrajna nędza
(1.2) φτώχεια λεξιλογίουubóstwo słownictwa
synonimy:
(1.1) ανέχεια, ένδεια, πενία
(1.2) ισχνότητα, γύμνια, πενία
antonimy:
(1.1) πλούτος, ευμάρεια
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. φτωχαδάκι n, φτωχοποίηση ż
przym. φτωχικός, φτωχός
przysł. φτωχά, φτωχικά
czas. φτωχαίνω
form. słow. φτωχο-, φτωχό-
związki frazeologiczne:
przysłowie: όταν η φτώχεια μπαίνει από την πόρτα, ο έρωτας φεύγει απ’ το παράθυροgdy bieda tłoczy, przyjaciel odskoczy
etymologia:
gr. πτωχείαżebractwo
uwagi:
źródła: