υάκινθος
υάκινθος (język nowogrecki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) ζουμπούλι
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. ὑάκινθος; starogreckie słowo jest jednym z nielicznych reliktów językowych pozostałych po Pelazgach, pierwotnych mieszkańcach Grecji zamieszkujących ten kraj w epoce kamiennej ok. 6000-3000 p.n.e., a wypartych przez ludy indoeuropejskie i przodków współczesnych Greków, którzy stanowili wówczas ludność napływową[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Wiesława Rusin Grecja, Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała 2007, ISBN 978-83-7304-753-2, s. 28