τιτιβίζω

τιτιβίζω (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ti.ti.ˈvi.zo]

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) (o ptakach) ćwierkać, świergotać

(1.2) przen. (o dzieciach) szczebiotać, ćwierkać

odmiana:

(1) C2.1A

przykłady:

(1.1) Ο παππούς μου σηκωνόταν όταν άρχιζαν να τιτιβίζουν τα πρώτα πουλιά. → Mój dziadek wstawał, kiedy zaczynały ćwierkać pierwsze ptaki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. τιτίβισμα n

związki frazeologiczne:

etymologia:

onomatopeja

uwagi:

źródła: