στίξη

στίξη (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈsti.ksi]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nakłuwanie, nacinanie

(1.2) tatuaż, tatuowanie

(1.3) gram. interpunkcja

odmiana:

(1) F31

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) σημείο στίξης → znak interpunkcyjny

synonimy:

(1.1) χάραξη

(1.2) δερματοστιξία, τατουάζ

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.3) τελεία, επάνω τελεία, άνω τελεία, κόμμα, ερωτηματικό, θαυμαστικό, διπλή τελεία

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. στίζω

związki frazeologiczne:

etymologia:

koine στίξις < gr. στίζω

uwagi:

źródła: