σπατάλη

σπατάλη (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [spa.ˈta.li]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rozrzutność, marnotrawstwo, trwonienie, szastanie

odmiana:

(1.1) F30

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) σπατάλη ρεύματος → marnotrawstwo prądu • σπατάλη χρημάτων → szastanie pieniędzmi

synonimy:

(1.1) χαράμισμα, δαπάνη

antonimy:

(1.1) οικονομία, φειδώ

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. σπαταλώ, σπαταλάω, σπαταλιέμαι, σπαταλώμαι

przym. σπάταλος

przysł. σπάταλα

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) koine σπατάλη

uwagi:

źródła: