σου

σου (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [su]

znaczenia:

forma nieakcentowana zaimka osobowego 2 os. lp w D.

(1.1) w pozycji po rzeczowniku lub po zaimku δικός pełni funkcję przymiotnika dzierżawczego twój

(1.2) przed czasownikiem pełni funkcję dopełnienia dalszego tobie, ci

(1.3) po czasownikach zwrotnych w trybie rozkazującym pełni również funkcję dopełnienia (bliższego lub dalszego) sobie, się

odmiana:

Deklinacja zaimków osobowych

przykłady:

(1.1) Αυτό είναι το σπίτι σου; → To twój dom?

(1.2) Δεν ξέρω τι να σου πω. → Nie wiem, co ci powiedzieć.

(1.3) Έλα μωρό μου, γδύσου και θα δεις τον παράδεισο. → Chodź, kochanie, rozbieraj się, a zobaczysz raj.

składnia:

(1.2) gdy poprzedza formę nieakcentowaną zaimka osobowego 3 osoby pełniącego funkcję dopełnienia bliższego, może z nim tworzyć jedno słowo: σου + τον → στον; σου + την → στην; σου + το → στο; σου + τους → στους; σου + τις → στις; σου + τα → στα

kolokacje:

synonimy:

εσύ, συ

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. εσύ

uwagi:

źródła: