ποιητής

ποιητής (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [piiˈtis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) poeta

odmiana:

(1.1) lp D. ποιητή / lm ποιητές, D. ποιητών

przykłady:

(1.1) Οι ποιητές είναι σαν τα μωρά: όταν κάθονται σ' ένα γραφείο, δεν ακουμπούν τη γη με τα πόδια τους. → Poeci są jak dzieci; gdy siedzą przy biurku, nogami nie sięgają ziemi. (Stanisław Jerzy Lec)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ποιήτρια ż

antonimy:

(1.1) πεζογράφος

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ποιήτρια ż, ποίηση, ποίημα

przym. ποιητικός

czas. ποιώ

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ποιητής

uwagi:

zobacz też: Indeks:Nowogrecki - Zawody

źródła:

ποιητής (język starogrecki)

transliteracja:

poiētēs

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) twórca

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ποιητός

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: