παρθένος

παρθένος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [par.ˈθe.nos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dziewiczy, nietknięty, niezbadany, czysty

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) prawiczek

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) panna, dziewica

odmiana:

(1.1) P4

(2.1) M18

(3.1) F35

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) άθικτος, αγνός

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Παρθένος ż, παρθένα ż, παρθενιά ż, παρθένιο n, Παρθενώνας m

przym. παρθενικός

związki frazeologiczne:

παρθένο δάσος → las dziewiczy

etymologia:

gr. παρθένος

uwagi:

źródła: