μανιτάρι

μανιτάρι (język nowogrecki)

μανιτάρι (1.1)

μανιτάρι (1.2)

wymowa:

IPA: [ma.ni.ˈta.ri]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bot. grzyb

(1.2) przen. grzyb (chmura po wybuchu)

odmiana:

(1.1-2) N44

przykłady:

(1.1) Τα εδώδιμα μανιτάρια θεωρούνται εξαιρετική και εκλεκτή τροφή. → Grzyby jadalne są uważane za wyjątkowy i wyborny artykuł żywnościowy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) εδώδιμα μανιτάρια → grzyby jadalne • δηλητηριώδη μανιτάρια → grzyby trujące

synonimy:

(1.2) ατομικό μανιτάρι

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) μύκητας

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. μανιταρόπιτα ż, μανιταρόσουπα ż

zdrobn. μανιταράκι n

związki frazeologiczne:

φυτρώνουν σαν μανιτάρια, φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια → rosnąć jak grzyby po deszczu

etymologia:

(1.1) śr.gr. μανιτάριν < śr.gr. αμανιτάριν < zdrobn. od koine ἀμανίτης + -άριν

(1.2) od (1.1)

uwagi:

źródła: