κουβάρι

κουβάρι (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ku.ˈva.ri]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kłębek

(1.2) przen. kłąb, zwój, zwitek

odmiana:

(1) N44

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) κουβάρι μαλλί → kłębek wełny • κουβάρι σπάγγος → kłębek sznurka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. κουβαριάζω

rzecz. κουβάριασμα n, κουβαρίστρα ż

zdrobn. κουβαράκι n

związki frazeologiczne:

γίνομαι μαλλιά κουβάρια → skakać sobie wzajemnie do oczu

γίνομαι κουβάρι → zwinąć się w kłębek

ξετυλίγω το κουβάρι (μιας υπόθεσης) → rozwikływać, odmotywać (jakąś zagmatwaną sprawę)

etymologia:

koine κουβάριον → kula

uwagi:

źródła: