κολακεία
κολακεία (język nowogrecki)[edytuj]
- transliteracja:
- kolakeía
- wymowa:
- IPA: [ko.la.ˈci.a]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pochlebstwo, schlebianie, komplement
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. κόλακας m
- przym. κολακευτικός
- czas. κολακεύω, κολακεύομαι
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
κολακεία (język starogrecki)[edytuj]
- transliteracja:
- kolakeía
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pochlebstwo, komplement
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: