κινηματογράφος
κινηματογράφος (język nowogrecki)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ci.ni.ma.to.ˈɣra.fos]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kino (budynek)
- (1.2) kino, kinematografia, sztuka filmowa
- (1.3) film
- (1.4) kinematograf, kinomatograf
- przykłady:
- (1.1) Στην αυλή του σχολείου κρεμάσαμε ένα σεντόνι κι ανοίξαμε υπαίθριο κινηματογράφο. → Na podwórku szkoły zawiesiliśmy prześcieradło i otworzyliśmy kino plenerowe.
- (1.2) Ο ελληνικός κινηματογράφος ξεκίνησε στη δεκαετία του '20. → Kino greckie ma swe początki w latach dwudziestych.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) υπαίθριος κινηματογράφος → kino plenerowe • καλοκαιρινός κινηματογράφος → kino letnie
- (1.3) βουβός κινηματογράφος, βωβός κινηματογράφος → film niemy • ομιλών κινηματογράφος → film dźwiękowy
- synonimy:
- (1.1) σινεμά, αίθουσα
- (1.2) έβδομη τέχνη
- (1.3) ταινία
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. κινηματογραφώ
- przym. κινηματογραφικός, κινηματογραφόφιλος
- rzecz. κινηματογράφηση ż, κινηματογραφία ż, κινηματογραφιστής m
- przysł. κινηματογραφικά
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1) franc. cinématographe < gr. κίνημα + γράφω
- uwagi:
- forma równoważna: pot. κινηματόγραφος
- źródła: