κινηματογράφος

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

κινηματογράφος (język nowogrecki)[edytuj]

κινηματογράφος (1.1)
wymowa:
IPA[ci.ni.ma.to.ˈɣra.fos]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kino (budynek)
(1.2) kino, kinematografia, sztuka filmowa
(1.3) film
(1.4) kinematograf, kinomatograf
odmiana:
(1) M18
przykłady:
(1.1) Στην αυλή του σχολείου κρεμάσαμε ένα σεντόνι κι ανοίξαμε υπαίθριο κινηματογράφο.Na podwórku szkoły zawiesiliśmy prześcieradło i otworzyliśmy kino plenerowe.
(1.2) Ο ελληνικός κινηματογράφος ξεκίνησε στη δεκαετία του '20.Kino greckie ma swe początki w latach dwudziestych.
składnia:
kolokacje:
(1.1) υπαίθριος κινηματογράφοςkino pleneroweκαλοκαιρινός κινηματογράφοςkino letnie
(1.3) βουβός κινηματογράφος, βωβός κινηματογράφοςfilm niemyομιλών κινηματογράφοςfilm dźwiękowy
synonimy:
(1.1) σινεμά, αίθουσα
(1.2) έβδομη τέχνη
(1.3) ταινία
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) χώρος
(1.2) τέχνη
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. κινηματογραφώ
przym. κινηματογραφικός, κινηματογραφόφιλος
rzecz. κινηματογράφηση ż, κινηματογραφία ż, κινηματογραφιστής m
przysł. κινηματογραφικά
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) franc. cinématographe < gr. κίνημα + γράφω
uwagi:
forma równoważna: pot. κινηματόγραφος
źródła: